Impreza zapoczątkowana przez SN PTTK po II wojnie światowej na cześć Bronisława Czecha i Heleny Marusarzówny - narciarzy, którzy za swoją patriotyczną postawę zginęli w czasie wojny. Pierwszy Memoriał odbył się w 1946 roku. Miał wtedy formę czwórmeczu, czyli połączenia konkurencji klasycznych i alepjskich (biegów, skoków, slalomu i zjazdu), a zwyciężcami takiego czwórmeczu byli najwszechstronniejsi narciarze, którzy zgromadzili największą liczbę punktów.
W 1952 zmieniono program Memoriału, roznijając czwórbój na kombinację alpejską i norweską, a do programu kobiet obok kombinacji alpejskiej włączono bieg na 10 km. W rok później memoriał odbył się w obsadzie międzynarodowej, obok Polaków wystartowali narciarze z Czechosłowacji, Niemieckiej Republiki Demokratycznej i Węgier. Do oficjalnego programu zawodów dodano wtedy nową konkurencję - bieg na 15 km dla mężczyzn.
W 1955 roku startowały reprezentacje Czechosłowacji, NRD, Węgier, Austrii, oraz - po raz pierwszy - Francuzi i Finowie. Do Memoriału dołączono kolejne konkurencje: biegi sztafetowe kobiet 3x30 km oraz mężczyzn 4x10 km.
Na Memoriał przyjeżdzali zawodnicy klasy światowej.: sławni skoczkowie Harry Glass, Helmut Recknagel z NRD, znani Finowie, Norweg Bjoern Wirkola i wielu innych. Doskonale były obsadzone konkurenscje alpejskie: startowała mistrzyni olimpijska Ossi Reichert, Truda Klecker, Edith Bonlien z Francji, Katti Hoerl. Klasę pokazały polskie alpejki: Reichert i Klecker pokonały na Nosalu Kasprowym Wierchu w obu slalomach zawodniczna "Wisły-Gwardii" Maria Gąsienica Daniel.
W 1957 na starcie stanęła rekordowa liczba zawodników - aż 116 narciarzy z 11 państw, wśród nich po raz pierwszy reprezentacje ZSRR i Jugosławii. Na XII Memoriale Zakopane po raz pierwszy gościło sportowców ze Stanów Zjednoczonych.
Jubileuszowy XX Memoriał był już najwazniejszą imprezą sezonu w Polsce, a piękny sukces zanotował zawosnik KKS Bielsko, reprezentant Polski - Piotr Wala, który zwyciężył na Wielkiej Krokwii. Startowali zawodnicy z 18 państw Eurpy, Azji, Ameryki. To był sukces Memoriału, ale i Zakopanego.
Ranga impezy rosła. Memoriał miał znakomitą oprawę kulturalną, występowały zespoły regionalne, wydawano z okazji imprezy ładne plakaty, odznaki i pamiątki sportowe. w 1967 r. konkurs skosków na Memoriale miał bardzo wyoski poziom, o czym świadczy aż 7 skoków powyżej 100 metrów. Slalom gigant mężczyzn wygrał wtedy Andrzej Bachleda - Curuś, nasz najlepszy alpejczyk w historii tej konkurencji. Każdy Memoriał dawał szansę konfrontacji naszej kadry ze światową czołówką.
Dobra passa Memoriału trwała do końca lat 70. potem kryzys w kraju, stan wojenny oraz brak środków finansowych zepchnęły tę wartościową imprezę sportową na dalszy plan i Memoriał nigdy już nie powrócił do lat swojej największej świetności. Stał się imprezą trzeciorzędną, znajdującą się co prawda w kalendarzu FIS, ale organizowaną z dużo mniejszym rozmachem. Jego miejsce zajęły w Zakopanem zawody Pucharu Świata w skokach nariarskich. Obecnie czynione są próby przywrócenia tej waznej imprezie należytego blasku.
(Źródło: Wojciech Szatkowski: Sport 1945-2008. [W:] Zakopane, 75 lat praw miejskich. Zakopane, 2008).
Zdjęcia: www.watra.pl
