Aktualności z Czerwonego Dworu

29 października w Zakopiańskim Centrum Kultury, w Centrum Kultury Rodzimej w willi Czerwony Dwór odbył się wernisaż, który zgromadził licznych wielbicieli zmarłego w 1998 roku artysty Władysława Borzęckiego. Długo wyczekiwana wystawa rzeźby zatytułowana „W świecie Władysława Borzęckiego. W 100. rocznicę urodzin” prezentowana jest z opóźnieniem. Pokazuje ogromne twórcze bogactwo artysty, który ukończył Szkołę Przemysłu Drzewnego (dzisiejsze Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. Antoniego Kenara) w Zakopanem, następnie Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie, by w 1960 roku na stałe zamieszkać w Zakopanem w Sędzimirówce, przy ul. Orkana 13, niedaleko Czerwonego Dworu. Jego prace znajdują się w zbiorach prywatnych m.in. w Polsce, Anglii, Kanadzie, USA, Australii, Bułgarii, Niemczech i Hiszpanii. Kilka posiada w swych zbiorach także Muzeum Tatrzańskie w Zakopanem. Prezentację w Czerwonym Dworze uzupełniają rzeźby w drewnie żony Alicji, Madonny i anioły, dopełniające świat artystyczny obojga twórców, świat sztuki, który oparł się przemijaniu. Zebranych przywitała kurator wystawy dr Małgorzata Wnuk, a postać wspaniałego artysty oraz jego twórczość przybliżyła historyk sztuki Agnieszka Czajkowska. W wernisażu uczestniczyła córka W. Borzęckiego prof. dr hab. Olga Kubińska, która wspominała ojca. Gośćmi wernisażu byli m.in. rodzina Władysława i Alicji Borzęckich, prof. Jerzy Jędrysiak – zastępca przewodniczącego komisji kultury Rady Miasta zakopane, Michał Murzyn – dyrektor Muzeum Tatrzańskiego im. Dra Tytusa Chałubińskiego, licznie przybyli też zakopiańscy artyści i młodzież. Wernisaż uświetniła muzyka Jaśka Michałczaka. W przededniu Święta Zmarłych na grobie Władysława Borzęckiego złożono kwiaty i zapalono znicze. Kurator wystawy: Małgorzata Wnuk Wystawa czynna do 14 stycznia 2023 r.   Zdj. P.Murzyn (PP) 

Klasztor Ojców Paulinów na Jasnej Górze to święte miejsce dla każdego Polaka. Właśnie na Jasnej Górze ojcowie Paulini razem z Urzędem Marszałkowskim Województwa Śląskiego oraz Izbą Rzemiosła i Przedsiębiorczości w Częstochowie zorganizowali ogólnopolską Wystawę Rzemiosła Artystycznego. Zakopiańskie Centrum Kultury, Centrum Kultury Rodzimej w willi Czerwony Dwór miało zaszczyt zaprezentować 17podhalańskich twórców, reprezentujących różne dziedziny rzemiosła i sztuki. W dniu 14 października br. po Mszy św. w Kaplicy Matki Bożej, celebrowanej przez biskupa seniora Antoniego Długosza odbyło się uroczyste otwarcie wystawy w Sali Bastionu św. Barbary. Gości, rzemieślników i artystów przywitał Przeor Klasztoru na Jasnej Górze o. Samuel Pacholski oraz Prezes Izby Rzemiosła i Przedsiębiorczości w Częstochowie Włodzimierz Biniek. O znaczeniu rzemiosła polskiego, jego historii i stanie obecnym mówili Biskup Senior J.Ex. ks. Antoni Długosz, Wiceprezes Zarządu Związku Rzemiosła Polskiego prof. Jan Klimek, Kapelan Rzemiosła Polskiego ks. kanonik Krzysztof Rusiecki, Kustosz Zbiorów Sztuki Wotywnej jasnej Góry o. Jan Stanisław Rudziński. Obecnym twórcom wręczono pamiątkowe dyplomy oraz statuetki, uroczystość uświetnił chór „Pochodnia” po czym zebrani udali się do Sali Bastionu św. Rocha, gdzie prezentowana jest wystawa. „Przeżywamy rozmaite tragedie i z niepokojem myślimy o przyszłości. Ratuje nas kultura, sztuka, wiara” powiedział m.in. o. Samuel Pacholski. Na wystawie prezentowane są prace następujących twórców podhalańskich: 1. Zofia Fortecka – malarstwo ma szkle 2. Marta Walczak Stasiowska – malarstwo na szkle 3. Barbara Baniecka Dziadzio – malarstwo na szkle 4. Bogdan Dziadzio malarstwo na szkle 5. Krzysztof Karasek – malarstwo na szkle 6. Jolanta Pęksa – malarstwo na szkle 7. Andrzej Ferenczak – rzeźba + malarstwo na desce 8. Wiktor Jagódka – płaskorzeźba 9. Józef Kuchta – rzeźba w drewnie 10. Zdzisław Kramarz – wyroby ze skóry 11. Joanna Łacek - haft 12. Wojciech Łacek - rzeźba 13. Stanisław Gąsienica Wawrytko – serdak papieski - kopia 14. Maciej Łukaszczyk Capowski- kucizna 15. Ornat góralski (właściciel: ks. infułat Władysław Zarębczan) 16. Stanisław Marduła– skrzypce oraz gęśle śp. Franciszka Marduły 17. Zofia Zarycka –haft biały – Wystawę w Bastionie św. Rocha na Jasnej Górze oglądać można do 30 czerwca 2023 roku. Dziękujemy panu Januszowi Nabiałkowi komisarzowi wystawy z Cechu Rzemiosł Artystycznych w Częstochowie za dostrzeżenie twórców Podhala. zdj. Paweł Murzyn  (PP) 

Kiedy Oktawia Lewandowska zleciła budowę swego domu ukończonego w 1902 roku nie przypuszczała jak wielką odegra on rolę w historii Zakopanego i Polski. Październikowy „Wieczór w Czerwonym Dworze” zatytułowany 120 lat Czerwonego Dworu poprowadził dr hab. Zbigniew Moździerz, prof. Podhalańskiej Państwowej Uczelni Zawodowej w Nowym Targu, historyk architektury, konserwator zabytków, główny specjalista Muzeum Tatrzańskiego ds. ochrony zabytków, autor licznych książek i artykułów. To właśnie pod jego okiem swój blask odzyskał „Czerwony Dwór” czyli pierwotnie „Władysławka”. Zbigniew Moździerz przedstawił po krótce historię stylu zakopiańskiego oraz domu, w którym od 2018 roku mieści się Centrum Kultury Rodzimej. Wykład był ilustrowany fotografiami od momentu budowy domu, aż do remontu konserwatorskiego, przeprowadzonego w latach 2017-2018. Po wykładzie uwagami i refleksjami dzielili się słuchacze, z których wielu spędzało tu czas w wieku dziecięcym, bowiem przez blisko 65 lat w budynku tym mieściło się przedszkole. Wykład był także zapowiedzią wystawy 120 lat Czerwonego Dworu, jaka niebawem zostanie zaprezentowana w ogrodzie Czerwonego Dworu. zdj. Paweł Murzyn  (PP) 

W Centrum Kultury Rodzimej w willi Czerwony Dwór odbył się wernisaż wystawy „Tatry na akwarelach Michała Suffczyńskiego.” Autor należy do grona najlepszych akwarelistów na świecie i jest współzałożycielem Stowarzyszenia Akwarelistów Polskich. Swoje prace prezentował m.in. w Australii, , Hiszpanii , Szwecji, Włoszech, na Tajwanie, w Norwegii, Chinach i Wietnamie i wielu wystawach w kraju. Michał Suffczyński, kontynuując rodzinne tradycje, od dziecka fascynował się górami i starał się spędzać w nich jak najwięcej czasu. Jest absolwentem Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej i University of Detroit Mercy. Stypendystą Fundacji Residenza Universitaria Internazionale (Rzym 1990) i Rządu Republiki Włoch (Perugia 1991, Siena 1997). Był uczestnikiem wymiany naukowej między Wydziałem Architektury Politechniki Warszawskiej i Faculty of Architecture uniwersytetu w Detroit, gdzie studiował, a  następnie wykładał komunikację wizualną. Jako pracę dyplomową wykonał projekt Galerii Sztuki Współczesnej. Obecnie jest adiunktem w Pracowni Rysunku, Malarstwa i Rzeźby Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. Za swój doktorat „Rysunek strukturalny w prezentacji przestrzeni architektonicznej” otrzymał nagrodę Ministra Infrastruktury. Akwarela jest ulubioną techniką Michała Suffczyńskiego. Jako architekt i osoba bardzo często podróżująca po świecie maluje bardzo dużo, zarówno pejzaży jak i obiektów zabytkowych, architektonicznych. Wydaje się jednak, że góry są niezwykle bliskie jego twórczej naturze. Niesamowite szczegóły skał, potoków, drzew, tatrzańskich stawów, w których szmaragdowych toniach odbijają się szczyty wierchów, cienie rzucane przez pnie obsypanych śniegiem smreków oddają, pokazują góry piękne, jakby intymne i dziewicze, nieskażone działaniami człowieka. Z rzadka pojawiają się niewielkie szałasy okryte czapami śniegu, puste i martwe zimową porą. Precyzyjne akwarele Suffczyńskiego wywołują wrażenie lekkości, ciszy i spokoju. Są oazą dla współczesnego człowieka na betonowej pustyni, w której stopniowo przychodzi nam żyć. Paradoksalnie to dzieła sztuki zmuszają do poszukania w górach, a może również w sobie tej ciszy i spokoju. Wrażenie synestezji jest zasługą maestri artysty, jego widzenia świata, ale również znajomości topografii gór, bez której oddanie wrażenia obcowania tylko z górami i ich Stwórcą byłoby niemożliwe. Pejzaże zimowe wymagają szczególnej uwagi. Biel śniegu okrywającego szczyty gór, leśne polany, drzewa, okręglice w potokach, w zestawieniu z błękitem nieba powinny jako barwy zimne wywoływać takie też odczucie. Pod pędzlem mistrza dzieje się jednak odwrotnie. Obrazy wywołują odczucie ciepła i przytulności. (Odwrotnie niż na zimowych akwarelach Juliana Fałata) Zachęcają do przybycia w Tatry i eksplorowania ich niczym pierwsi badacze. To swoisty Dziennik podróży do Tatrów Michała Suffczyńskiego. Na akwareli z 2022 roku znalazł się także Czerwony Dwór, wybudowany dla Oktawii Lewandowskiej w 1902 roku przez budorza Wojciecha Roja, gdzie od 2018 roku znajduje się Centrum Kultury Rodzimej. W wernisażu uczestniczyli m.in. radni: prof. Jerzy Jędrysiak – zastępca przewodniczącego komisji kultury, Karol Konarski – przewodniczący komisji rewizyjnej, promotor pracy magisterskiej autora – Andrzej Miklaszewski z przyjaciółmi, studenci Suffczyńskiego z Polski i Tajwanu, Andrzej Laszczyk – przyjaciel ze szlaków górskich. Wernisaż uświetniła muzyka Jana Michałczaka. Kurator wystawy: Małgorzata Wnuk Wystawa czynna do 15 października 2022 r.       zdj. Paweł Murzyn (PP) 

8 września w Instytucie Polskim w Budapeszcie na Węgrzech odbyło się uroczyste otwarcie wystawy grafik profesora Jerzego Jędrysiaka zatytułowana „Szepty mojej duszy”, która wcześniej była prezentowana w Zakopiańskim Centrum Kultury, Centrum Kultury Rodzimej w willi Czerwony Dwór. Wystawę otworzyła dyrektor Instytutu Joanna Urbańska, a gości przywitała muzyka góralska Jana Michałczaka. W wernisażu uczestniczył sam Artysta oraz Burmistrz Zakopanego Leszek Dorula, który nie tylko przedstawił postać artysty i radnego, ale także szeroko zaprezentował Zakopane, uwzględniając największe wydarzenia kulturalne, w tym MFFZG oraz walory turystyczne i zapraszając licznie zebranych gości do naszego miasta. Podkreślił też zawsze dobre i przyjacielskie relacje polsko-węgierskie. Koncepcję wystawy i tematykę prac przedstawiła kurator wystawy dr Małgorzata Wnuk, następnie objaśnień dokonał sam autor grafik. Dyrektor Joanna Urbańska wręczyła Burmistrzowi oraz Małgorzacie Wnuk plakietki „Zasłużony Partner Instytutu Polskiego w Budapeszcie”, a Jerzemu Jędrysiakowi „Przyjaciel Instytutu Polskiego w Budapeszcie”. W wydarzeniu uczestniczył konsul RP na Węgrzech AndrzejKalinowski.   Wystawa grafiki Jerzego Jędrysiaka „Szepty mojej duszy” w Instytucie Polskim w Budapeszcie dostępna będzie dla międzynarodowej widowni do końca października 2022 r. zdj. Róbert Hegedüs, źródło Instytut Polski w Budapeszcie (PP) 

Dr Małgorzata Wonuczka-Wnuk została odznaczona srebrnym medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Jest to odznaczenie nadawane przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego osobom lub instytucjom wyróżniającym się w dziedzinie twórczości artystycznej, działalności kulturalnej lub ochronie kultury i dziedzictwa narodowego. Działalność dr Małgorzaty-Wonuczki Wnuk od wielu lat koncentruje się na promowaniu pracy twórców podhalańskich i związanych z regionem. Jako Koordynator ds. Centrum Kultury Rodzimej w Willi Czerwony Dwór organizuje wystawy i spotkania pokazujące lokalną historię i kulturę w sposób nierzadko zaskakujący, a przeważnie spektakularny, zwracając uwagę odwiedzających Czerwony Dwór na głębię i wieloaspektowość kultury tworzonej w naszych okolicach. Pamiętać należy również o serii nieomal już stu spotkań „U Wnuka” zorganizowanych przez dr Małgorzatę Wonuczkę-Wnuk, gdzie autorzy mogli promować swoje wydawnictwa, a także mieli szansę pokazać swoje prace – często po raz pierwszy w życiu – regionalni twórcy. Była również pomysłodawcą organizowanego już corocznie w Zakopanem Święta Ulicy Kościeliskiej, a jako radna miasta Zakopane pracowała jako przewodnicząca Komisji Kultury rady miasta. Odznaczona jest również współzałożycielką, a obecnie prezesem Stowarzyszenia Absolwentów LO im. Oswalda Balzera w Zakopanem, członkiem Towarzystwa Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza na Harendzie oraz członkiem Związku Podhalan. Działalność odznaczonej wykracza poza granice naszego regionu i kraju. W 2015 roku dużym powodzeniem cieszyła się zorganizowana przez dr Małgorzatę Wonuczkę-Wnuk, przy współpracy z Regionalnym Centrum Kultury w Kołobrzegu, wystawa zatytułowana „Dusza Podhala”. Mieszkańcy Kołobrzegu mogli tam zobaczyć podhalańską twórczość w niezwykle szerokim spectrum. Prezentowane były tam m.in. meble, rzeźby, malarstwo na szkle, hafty, ubrania, kilimy, biżuteria i wyroby ze skóry. Dzięki jej staraniom również wystawy z Centrum Kultury Rodzimej już kilkakrotnie prezentowano w Budapeszcie oraz w Saint-Die-des-Vosges we Francji. Dr Małgorzata Wonuczka-Wnuk była także przedstawicielem Polski w Europejskiej Fundacji Miast Karnawałowych. Srebrny medal „Zasłużony ku Kulturze Gloria Artis” dr Małgorzacie Wonuczcce-Wnuk wręczali Zastępca Dyrektora w Departamencie Narodowych Instytucji Kultury Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego Jarosław Denisiuk oraz Radca ds. Ochrony i Rozwoju Kultury Ludowej Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego Dorota Ząbkowska. Wręczenie odbyło się 26 sierpnia 2022 r. podczas finałowego koncertu 53. Międzynarodowego Festiwalu Folkloru Ziem Górskich.     zdj. Paweł Murzyn (PP) 

5 września odbył się Wieczór w Czerwonym Dworze: "Kieby nom tak było, jako nom bywało... Wspomnijmy osobowości festiwalowe", który poprowadziły Stanisława Szostak Berda i Małgorzata Wonuczka - Wnuk. Międzynarodowy Festiwal Folkloru Ziem Górskich w Zakopanem trwa od 53 lat i znany jest na całym świecie. Ostatni wieczór w Czerwonym Dworze zgromadził festiwalową rodzinę kolejnych dyrektorów, kierowników artystycznych i pleneru, wieloletnich tłumaczy i konferansjerów, opiekunów grup i miłośników tego najbardziej prestiżowego festiwalu. Grzegorz Buczulski, Ewa Kremer, Karol Konarski, Andrzej Kawecki, Joanna Staszak, Agnieszka Gąsienica – Giewont, Stanisława Trebunia – Staszel wspominali nieżyjące osobowości festiwalowe, które zapisały się na kartach zakopiańskiego festiwalu. Wspomniano ponad 50 osób, by wymienić tylko prof. Romana Reunfussa, prof. Todora Dżidżewa, Jeana Rocha, Rafaela Romero Cardenasa, Andrzeja Haniaczyka, siostrę Helenę Warszawską, Kazimierza Strachanowskiego, Barbarę Peszat-Królikowską, Andrzeja Stocha, Włodzimierza Gąsienic ę – Gładczana, Wojciecha Mroza. Podczas spotkaniu zaprezentowano archiwalne z dawnych edycji festiwalu.  Było rodzinnie, wesoło, a z perspektywy czasu wszyscy podkreślali jak ważne jest to wydarzenie w Zakopanem. Konferansjerzy Andrzej Jakubiec, Stanisława Szostak Berda, nie tylko przypominali zabawne wydarzenia, ale także wraz z Agnieszką Gąsienicą – Giewont, Zofią Frączystą i Pauliną Andersz wzbogacili spotkanie muzyką góralską. W wieczorze uczestniczyły także dyrektor ZCK Beata Majcher oraz obecna dyrektor festiwalu Anna Chowaniec – Stasińska. zdj. Paweł Murzyn  (PP)