Aktualności z Czerwonego Dworu

W Centrum Kultury Rodzimej w willi Czerwony Dwór odbył się wernisaż wystawy „Tatry na akwarelach Michała Suffczyńskiego.” Autor należy do grona najlepszych akwarelistów na świecie i jest współzałożycielem Stowarzyszenia Akwarelistów Polskich. Swoje prace prezentował m.in. w Australii, , Hiszpanii , Szwecji, Włoszech, na Tajwanie, w Norwegii, Chinach i Wietnamie i wielu wystawach w kraju. Michał Suffczyński, kontynuując rodzinne tradycje, od dziecka fascynował się górami i starał się spędzać w nich jak najwięcej czasu. Jest absolwentem Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej i University of Detroit Mercy. Stypendystą Fundacji Residenza Universitaria Internazionale (Rzym 1990) i Rządu Republiki Włoch (Perugia 1991, Siena 1997). Był uczestnikiem wymiany naukowej między Wydziałem Architektury Politechniki Warszawskiej i Faculty of Architecture uniwersytetu w Detroit, gdzie studiował, a  następnie wykładał komunikację wizualną. Jako pracę dyplomową wykonał projekt Galerii Sztuki Współczesnej. Obecnie jest adiunktem w Pracowni Rysunku, Malarstwa i Rzeźby Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. Za swój doktorat „Rysunek strukturalny w prezentacji przestrzeni architektonicznej” otrzymał nagrodę Ministra Infrastruktury. Akwarela jest ulubioną techniką Michała Suffczyńskiego. Jako architekt i osoba bardzo często podróżująca po świecie maluje bardzo dużo, zarówno pejzaży jak i obiektów zabytkowych, architektonicznych. Wydaje się jednak, że góry są niezwykle bliskie jego twórczej naturze. Niesamowite szczegóły skał, potoków, drzew, tatrzańskich stawów, w których szmaragdowych toniach odbijają się szczyty wierchów, cienie rzucane przez pnie obsypanych śniegiem smreków oddają, pokazują góry piękne, jakby intymne i dziewicze, nieskażone działaniami człowieka. Z rzadka pojawiają się niewielkie szałasy okryte czapami śniegu, puste i martwe zimową porą. Precyzyjne akwarele Suffczyńskiego wywołują wrażenie lekkości, ciszy i spokoju. Są oazą dla współczesnego człowieka na betonowej pustyni, w której stopniowo przychodzi nam żyć. Paradoksalnie to dzieła sztuki zmuszają do poszukania w górach, a może również w sobie tej ciszy i spokoju. Wrażenie synestezji jest zasługą maestri artysty, jego widzenia świata, ale również znajomości topografii gór, bez której oddanie wrażenia obcowania tylko z górami i ich Stwórcą byłoby niemożliwe. Pejzaże zimowe wymagają szczególnej uwagi. Biel śniegu okrywającego szczyty gór, leśne polany, drzewa, okręglice w potokach, w zestawieniu z błękitem nieba powinny jako barwy zimne wywoływać takie też odczucie. Pod pędzlem mistrza dzieje się jednak odwrotnie. Obrazy wywołują odczucie ciepła i przytulności. (Odwrotnie niż na zimowych akwarelach Juliana Fałata) Zachęcają do przybycia w Tatry i eksplorowania ich niczym pierwsi badacze. To swoisty Dziennik podróży do Tatrów Michała Suffczyńskiego. Na akwareli z 2022 roku znalazł się także Czerwony Dwór, wybudowany dla Oktawii Lewandowskiej w 1902 roku przez budorza Wojciecha Roja, gdzie od 2018 roku znajduje się Centrum Kultury Rodzimej. W wernisażu uczestniczyli m.in. radni: prof. Jerzy Jędrysiak – zastępca przewodniczącego komisji kultury, Karol Konarski – przewodniczący komisji rewizyjnej, promotor pracy magisterskiej autora – Andrzej Miklaszewski z przyjaciółmi, studenci Suffczyńskiego z Polski i Tajwanu, Andrzej Laszczyk – przyjaciel ze szlaków górskich. Wernisaż uświetniła muzyka Jana Michałczaka. Kurator wystawy: Małgorzata Wnuk Wystawa czynna do 15 października 2022 r.       zdj. Paweł Murzyn (PP) 

8 września w Instytucie Polskim w Budapeszcie na Węgrzech odbyło się uroczyste otwarcie wystawy grafik profesora Jerzego Jędrysiaka zatytułowana „Szepty mojej duszy”, która wcześniej była prezentowana w Zakopiańskim Centrum Kultury, Centrum Kultury Rodzimej w willi Czerwony Dwór. Wystawę otworzyła dyrektor Instytutu Joanna Urbańska, a gości przywitała muzyka góralska Jana Michałczaka. W wernisażu uczestniczył sam Artysta oraz Burmistrz Zakopanego Leszek Dorula, który nie tylko przedstawił postać artysty i radnego, ale także szeroko zaprezentował Zakopane, uwzględniając największe wydarzenia kulturalne, w tym MFFZG oraz walory turystyczne i zapraszając licznie zebranych gości do naszego miasta. Podkreślił też zawsze dobre i przyjacielskie relacje polsko-węgierskie. Koncepcję wystawy i tematykę prac przedstawiła kurator wystawy dr Małgorzata Wnuk, następnie objaśnień dokonał sam autor grafik. Dyrektor Joanna Urbańska wręczyła Burmistrzowi oraz Małgorzacie Wnuk plakietki „Zasłużony Partner Instytutu Polskiego w Budapeszcie”, a Jerzemu Jędrysiakowi „Przyjaciel Instytutu Polskiego w Budapeszcie”. W wydarzeniu uczestniczył konsul RP na Węgrzech AndrzejKalinowski.   Wystawa grafiki Jerzego Jędrysiaka „Szepty mojej duszy” w Instytucie Polskim w Budapeszcie dostępna będzie dla międzynarodowej widowni do końca października 2022 r. zdj. Róbert Hegedüs, źródło Instytut Polski w Budapeszcie (PP) 

Dr Małgorzata Wonuczka-Wnuk została odznaczona srebrnym medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Jest to odznaczenie nadawane przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego osobom lub instytucjom wyróżniającym się w dziedzinie twórczości artystycznej, działalności kulturalnej lub ochronie kultury i dziedzictwa narodowego. Działalność dr Małgorzaty-Wonuczki Wnuk od wielu lat koncentruje się na promowaniu pracy twórców podhalańskich i związanych z regionem. Jako Koordynator ds. Centrum Kultury Rodzimej w Willi Czerwony Dwór organizuje wystawy i spotkania pokazujące lokalną historię i kulturę w sposób nierzadko zaskakujący, a przeważnie spektakularny, zwracając uwagę odwiedzających Czerwony Dwór na głębię i wieloaspektowość kultury tworzonej w naszych okolicach. Pamiętać należy również o serii nieomal już stu spotkań „U Wnuka” zorganizowanych przez dr Małgorzatę Wonuczkę-Wnuk, gdzie autorzy mogli promować swoje wydawnictwa, a także mieli szansę pokazać swoje prace – często po raz pierwszy w życiu – regionalni twórcy. Była również pomysłodawcą organizowanego już corocznie w Zakopanem Święta Ulicy Kościeliskiej, a jako radna miasta Zakopane pracowała jako przewodnicząca Komisji Kultury rady miasta. Odznaczona jest również współzałożycielką, a obecnie prezesem Stowarzyszenia Absolwentów LO im. Oswalda Balzera w Zakopanem, członkiem Towarzystwa Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza na Harendzie oraz członkiem Związku Podhalan. Działalność odznaczonej wykracza poza granice naszego regionu i kraju. W 2015 roku dużym powodzeniem cieszyła się zorganizowana przez dr Małgorzatę Wonuczkę-Wnuk, przy współpracy z Regionalnym Centrum Kultury w Kołobrzegu, wystawa zatytułowana „Dusza Podhala”. Mieszkańcy Kołobrzegu mogli tam zobaczyć podhalańską twórczość w niezwykle szerokim spectrum. Prezentowane były tam m.in. meble, rzeźby, malarstwo na szkle, hafty, ubrania, kilimy, biżuteria i wyroby ze skóry. Dzięki jej staraniom również wystawy z Centrum Kultury Rodzimej już kilkakrotnie prezentowano w Budapeszcie oraz w Saint-Die-des-Vosges we Francji. Dr Małgorzata Wonuczka-Wnuk była także przedstawicielem Polski w Europejskiej Fundacji Miast Karnawałowych. Srebrny medal „Zasłużony ku Kulturze Gloria Artis” dr Małgorzacie Wonuczcce-Wnuk wręczali Zastępca Dyrektora w Departamencie Narodowych Instytucji Kultury Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego Jarosław Denisiuk oraz Radca ds. Ochrony i Rozwoju Kultury Ludowej Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego Dorota Ząbkowska. Wręczenie odbyło się 26 sierpnia 2022 r. podczas finałowego koncertu 53. Międzynarodowego Festiwalu Folkloru Ziem Górskich.     zdj. Paweł Murzyn (PP) 

5 września odbył się Wieczór w Czerwonym Dworze: "Kieby nom tak było, jako nom bywało... Wspomnijmy osobowości festiwalowe", który poprowadziły Stanisława Szostak Berda i Małgorzata Wonuczka - Wnuk. Międzynarodowy Festiwal Folkloru Ziem Górskich w Zakopanem trwa od 53 lat i znany jest na całym świecie. Ostatni wieczór w Czerwonym Dworze zgromadził festiwalową rodzinę kolejnych dyrektorów, kierowników artystycznych i pleneru, wieloletnich tłumaczy i konferansjerów, opiekunów grup i miłośników tego najbardziej prestiżowego festiwalu. Grzegorz Buczulski, Ewa Kremer, Karol Konarski, Andrzej Kawecki, Joanna Staszak, Agnieszka Gąsienica – Giewont, Stanisława Trebunia – Staszel wspominali nieżyjące osobowości festiwalowe, które zapisały się na kartach zakopiańskiego festiwalu. Wspomniano ponad 50 osób, by wymienić tylko prof. Romana Reunfussa, prof. Todora Dżidżewa, Jeana Rocha, Rafaela Romero Cardenasa, Andrzeja Haniaczyka, siostrę Helenę Warszawską, Kazimierza Strachanowskiego, Barbarę Peszat-Królikowską, Andrzeja Stocha, Włodzimierza Gąsienic ę – Gładczana, Wojciecha Mroza. Podczas spotkaniu zaprezentowano archiwalne z dawnych edycji festiwalu.  Było rodzinnie, wesoło, a z perspektywy czasu wszyscy podkreślali jak ważne jest to wydarzenie w Zakopanem. Konferansjerzy Andrzej Jakubiec, Stanisława Szostak Berda, nie tylko przypominali zabawne wydarzenia, ale także wraz z Agnieszką Gąsienicą – Giewont, Zofią Frączystą i Pauliną Andersz wzbogacili spotkanie muzyką góralską. W wieczorze uczestniczyły także dyrektor ZCK Beata Majcher oraz obecna dyrektor festiwalu Anna Chowaniec – Stasińska. zdj. Paweł Murzyn  (PP) 

  19 sierpnia 2022 r. miała miejsce wizyta Wicepremiera - Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego prof. Piotra Glińskiego na wystawie "Forteckich Pieśń nad pieśniami" Zofia Fortecka, Magdalena Fortecka i Maria Strzelecka. Po wystawie oprowadziła kurator wystawy dr Małgorzata Wnuk oraz artystki Zofia i Magdalena Forteckie. W spotkaniu uczestniczyli burmistrz Leszek Dorula i zastępca burmistrza Agnieszka Nowak - Gąsienica. zdj. Paweł Murzyn i arch. CZD (PP) 

W dniu 1 sierpnia 2022r. w Centrum Kultury Rodzimej w willi Czerwony Dwór odbyło się kolejne spotkanie z cyklu „Wieczory w Czerwonym Dworze” pn. „Krystyna Słobodzińska – twórca zakopiańskiego Festiwalu”.  Na wydarzenie zaprosił Burmistrz Miasta Zakopane Leszek Dorula oraz Zakopiańskie Centrum Kultury.   Krystyna Słobodzińska urodziła się w Wilnie, po skończeniu szkoły średniej wyjechała na studia do Belgii, po powrocie w latach 1932- 38 mieszkała w Warszawie skąd regularnie przyjeżdżała na wakacje do Zakopanego. Pod koniec lat trzydziestych poznała Jerzego Słobodzińskiego i wyszła za niego za mąż. W Zakopanem na stałe zamieszka w 1951 roku. Pracowała w PKO, organizowała teatrzyki młodzieżowe w Domu Kultury i w Komendzie Harcerskiej, grała w Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej - Towarzystwo Miłośników Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Zakopanem, którego przez parę lat była prezesem. W 1962 roku współtworzyła Kabaret "Zaskroniec". Jak pisze Ewa Matuszewska: "Gdy na początku lat 60. Krystyna Słobodzińska, nazywana „jednoosobowym referatem kultury” w Miejskiej Radzie Narodowej, wymyśliła cykl wrześniowych imprez, mających przedłużyć letni sezon pod Tatrami, z pewnością nie wyobrażała sobie, w jak niezwykłe wydarzenie folklorystyczne przekształci się jedna z wielu imprez Tatrzańskiej Jesieni.   Imprezą tą był Festiwal Zespołów Regionalnych Ziem Górskich, który w roku 1968 uzyskał rangę międzynarodową i jako Międzynarodowy Festiwal Folkloru Ziem Górskich z czasem dorobił się renomy jednego z najlepszych festiwali tego rodzaju na świecie."    Postać twórczyni tego festiwalu, Jesieni Tatrzańskiej, zakopiańskiego kabaretu, autorkę wielu tekstów literackich, a także animatora zakopiańskiego życia kulturalnego przybliżyła Grażyna Syrzistie zakopianka, animatorka kultury, aktorka, związana z Towarzystwem Miłośników Teatru im. Heleny Modrzejewskiej, wychowanka Krystyny Słobodzińskiej, która przez lata pracowała jako instruktor k.o. w Zakopiańskim Domu Kultury. Była najmłodszym członkiem Kabaretu „Zaskroniec”. Uczestniczyła w wielu konkursach recytatorskich – w 1974 zdobyła prestiżową Srebrną Odznakę Recytatora w ogólnopolskim konkursie, potem rolę uczestnika zamieniła na jurora. Zagrała m.in. w „Rodzie Gąsieniców”, „W11”, „Detektywach”, epizodycznie w „Ratownikach” i w filmie „Ja wam pokażę”. Wieczór wywołał wśród zgromadzonych wiele wspomnień i refleksji. Ze strony publiczności wypłynęła propozycja aby MFFZG został nazwany im. Krystyny Słobodzińskiej.  Zdj. Paweł Murzyn (PP) 

Forteckich Pieśń nad pieśniami czyli malarstwo na szkle Zofii Forteckiej, Magdaleny Forteckiej oraz malarstwo akrylowe Marii Strzeleckiej zgromadziło w sobotnie popołudnie 9 lipca tłumy wielbicieli witrochromii tych znanych zakopiańskich artystek. Wspaniałego dorobku i wystawy gratulowała Agnieszka Nowak-Gąsienica, zastępca burmistrza miasta Zakopane, a Dorota Ząbkowska, przedstawiciel Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z Departamentu Narodowych Instytucji Kultury poinformowała zebranych, że Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego w uznaniu zasług uhonorował panią Zofię Fortecką nagrodą okolicznościową. Gratulacje złożyła również prof. dr hab. Beata Kępińska, członek zarządu Stowarzyszenia Absolwentów LO im. Oswalda Balzera w Zakopanem, które wnioskowało o tę nagrodę dla wybitnej absolwentki zakopiańskiego liceum.  O idei wystawy, znaczeniu malarstwa na szkle obu artystek, symbolice zawartej w ich witrochromii mówiła kurator wystawy dr Małgorzata Wnuk. W uroczystym wernisażu wzięli udział m.in. dyrektor Zakopiańskiego Centrum Kultury Beata Majcher, naczelnik wydziału kultury UM Zakopane Joanna Staszak, zastępca przewodniczącego komisji kultury prof. Jerzy Jędrysiak, dyrektor Muzeum Tatrzańskiego Anna Wende-Surmiak, Dyrektor Szpitala Specjalistycznego Chorób Płuc im. Klary Jelskiej Helena Brzozowska, prezes TG Sokół Gniazdo w Zakopanem druh dr Stanisław Marduła, licznie zgromadzeni przyjaciele, artyści oraz goście z Australii, Stanów Zjednoczonych, Francji, Szwecji, Anglii i Paragwaju. Wernisaż uświetniła muzyka Andrzeja Guta-Mostowego. Wystawa czynna do 27 sierpnia 2022. zdjęcia Paweł Murzyn (PP)