Salon Marcowy - interdyscyplinarny, kulturotwórczy

Zbliża się koniec wystawy „Salon Marcowy 2020: Andrzej Kreütz-Majewski – Malarstwo, Scenografia”, warto więc przy tej okazji wspomnieć ideę Salonu Marcowego, który w 2017 roku został reaktywowany przez Zakopiańskie Centrum Kultury/Miejską Galerię Sztuki, wpisując się tym samym w program Miejskiej Galerii Sztuki
im. Wł. hr. Zamoyskiego jako cykliczny projekt wystawienniczy.

Salon Marcowy był romantyczną ideą garstki artystów (skupionych wokół Tadeusza Brzozowskiego i Kazimierza Królikowskiego), wspartych przez grono intelektualistów i życzliwych krytyków. Udało się im stworzyć wyjątkowe, interdyscyplinarne wydarzenie artystyczne. Pierwsze zakopiańskie Salony Marcowe (1958, 1959, 1968, 1969), bez kompleksu prowincji, na długo przed tendencjami narastającymi w dużych warszawskich i krakowskich środowiskach artystycznych, stały się więc autentyczną manifestacją sztuki wolnej, anonsującej najnowsze światowe trendy
i najciekawsze, niezwykle wyraziste, bezkompromisowe postawy twórcze.

Podczas pierwszego reaktywowanego Salonu Marcowego w roku 2017, zaprezentowany został dorobek twórczy Adama Myjaka – wybitnego rzeźbiarza, rektora Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Przedstawione zostały wówczas rzeźby
i rysunki artysty. O twórczości Adama Myjaka w katalogu do wystawy dr Dorota Grubba-Thiede tak napisała: „Przestrzenne Formy Adama Myjaka obdarzone męską siłą, mają równocześnie delikatną energię i niejednokrotnie poetykę kobiecą. […] Wędrowne doświadczenia artysty wobec tworów Natury i obłaskawionych Naturą Kultury wydają się stymulować skalę rzeźb Adama Myjaka”.

Natomiast Salon Marcowy 2018 był przypomnieniem twórczości tych artystów, którzy brali udział w pierwszych edycjach Salonów Marcowych (1958-1969). Byli to m.in. Kiejstut Bereźnicki, Tadeusz Brzozowski, Tadeusz Dominik, Stefan Gierowski, Wojciech Fleck, Barbara Gawdzik – Brzozowska, Jerzy Nowosielski, Jerzy Panek, Teresa Pągowska, Zenon Pokrywczyński, Jonasz Stern, Jan Szancenbach, Jacek Waltoś, Arkadiusz Waloch, Mieczysław Wejman, Rajmund Ziemski. Prezentacja dzieł ww. artystów miała na celu przypomnienie pewnych zjawisk i tendencji w sztuce, o których, być może, zdążyliśmy już zapomnieć. „Każda postać to odrębna historia, wyrazista osobowość, postawa twórcza i dzieła, które stały się klasyką gatunku” - napisała w tekście towarzyszącym wystawie dyrektor MGS, Lidia Rosińska-Podleśny.

Dorobek artystyczny trzech wybitnych grafików: Józefa Gielniaka, Tadeusza Kulisiewicza, Władysława Skoczylasa przypomniany został w ramach Salonu Marcowego 2019„Pomiędzy inspiracją a improwizacją”. Twórczość tych artystów odcisnęła wyjątkowe piętno na wizerunku i poziomie polskiej grafiki ostatniego wieku. Ekspozycja dała wyobrażenie
o drodze, jaką przebyła technika wypukłodruku, jak również odniosła się do artystycznych związków tych artystów
z Zakopanem i Podhalem, pozwalając odnaleźć wspólne źródło inspiracji i różnorodną formę ekspresji.

Tegoroczna edycja Salonu Marcowego, której otwarcie odbyło się 28 lutego (w 9. rocznicę śmierci artysty), ukazuje twórczość światowej sławy scenografa, malarza, profesora ASP Andrzeja Kreütz-Majewskiego.Na wystawie, od 18 marca dostępnej on-line, zobaczyć można doskonałą głębię wyobraźni artysty. Prezentacja stała się również okazją do przypomnienia, iż ten wybitny twórca związany był z Zakopanem, które to stało się jego azylem, miejscem odpoczynku
i wielu inspiracji twórczych. To właśnie tutaj powstała znaczna część jego prac malarskich, prezentowanych na wystawie w ramach Salonu Marcowego.

Miejska Galeria Sztuki nawiązując do idei pierwszych Salonów Marcowych i ich artystycznego kontekstu, prezentuje sztukę polską na najwyższym poziomie.

(LRP)