Miejska Galeria Sztuki w Zakopanem serdecznie zaprasza w piątek 21 listopada 2025 r. o godzinie 17.00 na wernisaż dwóch wystaw: malarstwa Anastazji Burko-Dziemidziuk „Dom Pamięci” i Adama Molendy „Stany przejściowe” – laureatów 3. Ogólnopolskiego Konkursu Malarskiego „Moje Zakopane” oraz wystawy tkaniny i malarstwa zakopiańskiej artystki Małgorzaty Kowalczyk „Na osnowie czasu”.

Anastazja Burko-Dziemidziuk. Dom Pamięci, Adam Molenda. Stany przejściowe – malarstwo

Czas trwania wystawy: 22 listopada 2025 - 16 stycznia 2026

Wernisaż wystawy: 21 listopada 2025 (piątek), godz. 17:00

Miejsce wystawy: sala A, Miejska Galeria Sztuki im. Wł. hr. Zamoyskiego, ul. Krupówki 41, Zakopane

Organizatorzy: Miejska Galeria Sztuki im. Wł. hr. Zamoyskiego – jednostka Zakopiańskiego Centrum Kultury

Małgorzata Kowalczyk. Na osnowie czasu – tkanina, malarstwo

Czas trwania wystawy: 22 listopada 2025 - 16 stycznia 2026

Wernisaż wystawy: 21 listopada 2025 (piątek), godz. 17:00

Miejsce wystawy: sala B, Miejska Galeria Sztuki im. Wł. hr. Zamoyskiego, ul. Krupówki 41, Zakopane

Organizatorzy: Miejska Galeria Sztuki im. Wł. hr. Zamoyskiego – jednostka Zakopiańskiego Centrum Kultury

Spotkanie ze sztuką trojga artystów, którzy w odmienny sposób opowiadają o świecie – poprzez barwę, formę, tkankę obrazu i tkaniny.

Od 22 listopada, w sali A Miejskiej Galerii Sztuki, swoje malarskie prace prezentują Anastazja Burko-Dziemidziuk i Adam Molenda, laureaci (ex aequo) 3. Ogólnopolskiego Konkursu Malarskiego „Moje Zakopane”. Zestawione obok siebie tworzą przestrzeń dialogu – wrażliwości subtelnej, kontemplacyjnej i pełnej poetyckiego światła z ekspresją żywiołową, odważną, nasyconą energią. Ich obrazy odsłaniają indywidualne poszukiwania twórcze, a zarazem ukazują bogactwo współczesnych języków malarskich.

Równolegle, w sali B, oglądać można jubileuszową wystawę Małgorzaty Kowalczyk – zakopiańskiej artystki, która od pięćdziesięciu lat tworzy wyjątkowe tkaniny artystyczne. Jej prace, głęboko zakorzenione w tradycji, a jednocześnie otwarte na nowe formy, stanowią ważny głos w kulturze Podhala i świadectwo niezwykłej konsekwencji twórczej.

Anastazja Burko-Dziemidziuk – malarka, rysowniczka. Urodziła się w 1989 roku w Mińsku na Białorusi. Od 2017 roku na stałe mieszka i tworzy w Warszawie. Ukończyła Mińską Szkołę Sztuki, a następnie Akademię Sztuk Pięknych w Mińsku, gdzie w 2014 roku obroniła dyplom. W latach 2015–2017 pracowała tam jako wykładowczyni rysunku. Od 2018 roku należy do warszawskiego oddziału Związku Polskich Artystów Plastyków. Swoje prace prezentowała na wielu wystawach w Polsce i za granicą – m.in. na „Triennale z Martwą Naturą” w BWA Sieradz, w Pałacu pod Baranami w Krakowie, w Muzeum Jana Pawła II w Warszawie, a także podczas międzynarodowych ekspozycji w Palazzo d’Accursio w Bolonii, Parlamencie Europejskim w Strasburgu oraz International House of Human Rights we Florencji. Każda z tych prezentacji stanowiła kolejny etap artystycznej podróży w głąb siebie – ku zrozumieniu pamięci, natury i czułości wobec świata. W 2025 roku twórczość artystki została pokazana również na wystawie indywidualnej w ramach” Festiwalu Otwarte Ogrody” w Milanówku. Jest laureatką licznych konkursów malarskich, m.in. zdobywczynią I nagrody Quadriennale Betesda w 2021 roku, Grand Prix (ex aequo) 3. Ogólnopolskiego Konkursu Malarskiego „Moje Zakopane” w 2022 roku, w Miejskiej Galerii Sztuki w Zakopanem,  a także III nagrody European Art Contest Bruksela w 2023 roku. Jej „ciche malarstwo” rozwija poetykę pamięci i tożsamości. Kwiaty, gałęzie i motywy ludowe tworzą w obrazach wizualne archiwum, w którym artystka ocala własną historię. Wrażliwość na naturę stanowi centrum jej twórczości – dla niej natura - to żywy organizm odbijający rytm życia, emocji i pamięci. Artystka poszukuje w swoich obrazach równowagi między obserwacją a intuicją, ciszą a ruchem, trwaniem a przemijaniem. Kolor, faktura i rytm organicznych form stają się metaforą kruchości życia, jego energii i odradzania. W jej malarstwie dostrzec można inspiracje pejzażem, portretem, tradycją ludową oraz duchowym wymiarem natury – wszystkie te wątki splatają się w opowieść o bliskości z przyrodą i potrzebie duchowej harmonii.

Adam Molenda – malarz. Urodził się w 1964 roku w Wodzisławiu Śląskim/Pszowie. Jest absolwentem Uniwersytetu Śląskiego, Wydział w Cieszynie oraz Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie w 1993 roku obronił dyplom w pracowniach: grafiki prof. Andrzeja Pietscha i malarstwa prof. Jerzego Nowosielskiego. Pracuje na Wydziale Sztuki i Nauk o Edukacji w Cieszynie Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Zrealizował 25 wystaw indywidualnych m.in. w ABC Gallery w Poznaniu, w Galerii Otwarta Pracownia w Krakowie, w Kornschütte w Lucernie (Szwajcaria), w Galerii Wieża Ciśnień w Koninie, w Galerii Půda w Czeskim Cieszynie, w Galerii Krypta u Pijarów w Krakowie. Uczestniczył kilkudziesięciu wystawach zbiorowych m.in. w  Galerii Arsenał w Poznaniu (2003 i 2027), w Galerii Cascina Farscetti w Rzymie (2009), w Triennale Polskiego Rysunku Współczesnego, Muzeum Kresów w Lubaczowie (2020, 2023 ), w Galerii „Szyb Wilson” w Katowicach (2008, 2016), w 3. Ogólnopolskim Konkursie Malarskim „Moje Zakopane” w Miejskiej Galerii Sztuki w Zakopanem, na którym otrzymał Grand Prix, ex aequo (2022), w  Muzeum Archidiecezjalnym w Poznaniu w (2023), gdzie otrzymał I Nagroda w Ogólnopolskim Konkursie Sztuki Sakralnej, w Muzeum "Gaj Szewczenki" we Lwowie w (2024), w ramach Międzynarodowych Warsztatów Ikonopisów i w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej (2025). Oprócz wystaw zrealizował również instalacje malarskie w przestrzeniach otwartych i publicznych m.in.  w latach 2001-2008 na Sympozjum Large Size Painting w Valticach, Czechy, 2012-2016 na Biennale Sztuki w Wenecji Cieszyńskiej. Brał udział, w festiwalu Inner Spaces w CSW w Poznaniu (2000), w projekcie "Pamięć zamknięta w emalii" w MDSM w Oświęcimiu i Museum Schloß Burgk w Schleiz w Niemczech (2022). W latach 2017-2019 współpracował z Fundacją im. Zofii Kossak - Dwór Kossaków w Górkach, a od 2012 roku z Pracownią Emalii Artystycznej we Frydlancie n/O w Czechach. W 2009 roku współpracował również przy organizacji OFF Sceny Alternatywnej Festiwalu Teatralnego „Bez Granic”, organizowanego przez Solidarność Polsko-Czesko-Słowacką. W swoim malarstwie nawiązuje do tradycji grecko-chrześcijańskich. Rozważa problemy obecności tej tradycji w różnych punktach i momentach tzw. świata zachodu. Publikuje teksty z zakresu teorii sztuki, szczególnie dotyczące problematyki funkcji sztuki i malarstwa oraz odniesień do sztuki ikony np. Adam Molenda, Na miłość boską, nie 'róbcie' sztuki! Dylematy artysty-pedagoga wobec paradygmatycznych reorientacji sztuki ponowoczesnej. Adam Molenda, Nie maluję obrazów, nie kręcę filmów, nie dbam o linię.

Małgorzata Kowalczyk – tkaczka. Urodzona 10 czerwca 1950 roku w Zakopanem. Absolwentka Technikum Tkactwa Artystycznego im. Heleny Modrzejewskiej, gdzie kształciła się m.in. w pracowni Marii Bujakowej. W latach 1968–1970 doskonaliła umiejętności w zakresie rysunku i malarstwa sztalugowego w pracowni prof. Zdzisława Przebindowskiego w Krakowie. W latach siedemdziesiątych pracowała w Zakopiańskich Warsztatach Wzorcowych „Cepelia”, w dziale projektowania tkanin. W 1975 roku otworzyła własną pracownię. Od tego czasu tworzy unikatowe, kameralne tkaniny artystyczne wykonywane techniką gobelinową. Tematyka jej prac pozostaje blisko związana z naturą oraz alegorią. Od 1998 roku jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków o/Zakopane. Ma na swoim koncie 11 wystaw indywidualnych oraz udział w 43 wystawach zbiorowych w kraju i za granicą. Prace artystki znajdują się w zbiorach Muzeum Tatrzańskiego im. Tytusa Chałubińskiego w Zakopanem, Muzeum Leśnictwa w Gołuchowie oraz w kolekcjach prywatnych. W 2005 roku otrzymała Statuetkę "Halna" ZPAP o/ Zakopane, za pracę Wodospad, a w 2009 roku – za pracę Otchłań.

Wstęp wolny. Zapraszamy serdecznie!