W ciągu blisko czterdziestu lat działalności zespołu ponad 8.760 młodych chłopców i dziewcząt uczyło się tańczyć tureckie tańce ludowe w jego szeregach. Ta imponująca liczba pozwala uświadomić sobie, na jaką skalę działa Anatolian Folklor Foundation, będąca znaną w całej Turcji i na świecie instytucją w całości poświęconą tureckiemu folklorowi.
W środkowej części włoskiego buta, w regionie Frosinone, rozciąga się malownicza kraina bez wyraźnie nakreślonych granic. Wiele wskazuje na to, że jej nazwa pochodzi od niepozornej pary skórzanych sandałów wyglądem bardzo zbliżonych do polskich kierpców. Ciocie, czyli tradycyjne obuwie noszone przez pasterzy w centralnych Apeninach, stało się symbolem terenu znanego jako Ciociaria.
Zemplín - czyli płodna ziemia - to nazwa najdalej wysuniętego na wschód historycznego regionu Słowacji. Na jego terenie leżą Parchovany, niewielka miejscowość znajdująca się na wschód od Koszyc. Grupa Parchovianka działająca od lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku zachowuje i interpretuje bogate tradycje swojej wsi i okolic. Repertuar grupy opiera się na charakterystycznym śpiewie i tańcu z terenów będących kiedyś miejscem mieszania się tradycji słowackich i węgierskich.
Na lewym brzegu rzeki o „swojsko” brzmiącej nazwie Polskava leży Lancova Vas, rodzinna miejscowość członków słoweńskiej grupy folklorystycznej założonej w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku. Od ponad trzydziestu lat dzieci, młodzież i dorośli występują na krajowych i międzynarodowych festiwalach prezentując folklor swojego regionu będącego częścią historycznej krainy – Styrii.
Stara legenda opowiada, że pewnego dnia, podczas wyjątkowo srogiej zimy, diabeł porwał młodej dziewczynie matkę i ukochanego. Chcąc odzyskać bliskich dziewczyna zgodziła się spełnić życzenie porywacza, a ten zapragnął fartucha pełnego najpiękniejszych kwiatów lata. W samym środku mroźnej zimy było to zadanie niewykonalne.
W północno-zachodniej części Indii, przy granicy z Pakistanem, rozciąga się stan Gujarat. Nie jest on najpopularniejszym turystycznie miejscem w Indiach, nie jest także oazą spokoju i Europejczycy niestety zwykle wspominają o nim w kontekście trwającego od lat konfliktu z Pakistanem. Jednocześnie jest to jeden z najbardziej uprzemysłowionych stanów Indii, ojczyzna Mahatmy Ghandiego i ostoja unikalnej przyrody.
Miłośnicy folklorystycznych występów doskonale zdają sobie sprawę z faktu, że nawet najlepiej zatańczone tańce i najpiękniej wyśpiewane melodie potrzebują dopełnienia w postaci strojów. Znawcy stroju wiedzą zaś, że dopóki nie pozwoli się haftom i tkaninom zawirować w tańcu, nie dostrzeże się w pełni ukrytego w nich piękna.
W ubiegłym roku dziesięciolecie swojego istnienia obchodził bułgarski zespół folklorystyczny „Plamache”, znany w Polsce także pod nazwą „Plamycze”. W trakcie swojej niedługiej działalności Plamycze zdołali zdobyć już uznanie, jako nie tylko bywalcy, ale i laureaci wielu folklorystycznych konkursów na całym świecie. Tancerze dali już blisko dwieście występów na rodzinnych scenach Bułgarii, a także w Macedonii, Serbii, Bośni i Hercegowinie, Czechach, Niemczech, Francji.