Litera - Idea i Forma

Historia miasta i jego mieszkańców opowiedziana poprzez prace Ewy Dyakowskiej-Berbeki ze zbiorów i archiwum rodzinnego, Urzędu Miasta Zakopane, Teatru im. St. I. Witkiewicza w Zakopanem oraz eksponaty i archiwa Tatrzańskiego Parku Narodowego, Miejskiej Biblioteki Publicznej im. S. Żeromskiego w Zakopanem, Muzeum Tatrzańskiego im. dra T. Chałubińskiego w Zakopanem, Państwowej Szkoły Muzycznej I stopnia im. M. Karłowicza w Zakopanem, Muzeum Walki i Męczeństwa „Palace” w Zakopanem, Centrum Edukacji i Kultury „Szklany Dom” – dworek Stefana Żeromskiego w Ciekotach oraz licznych kolekcji prywatnych, w tym: archiwum rodzinnego Antoniny Gąsienicy-Giewont i Macieja Gąsienicy, Anny Waloch, Marii Mateji-Torbiarz, Zofii Ziach, Bożeny Gąsienicy, Marka Sochy i Kamili Słobodzińskiej.

W związku z trwającym nadal stanem epidemii, zwiększającą się ilością zachorowań wywołanych wirusem SARS-CoV-2 na terenie całego kraju, w tym niestety również Województwa Małopolskiego oraz Powiatu Tatrzańskiego, kierując się przede wszystkim troską o zdrowie gości, ale też pracowników zaangażowanych w funkcjonowanie instytucji, informujemy o czasowym zamknięciu Miejskiej Galerii Sztuki im. Wł. hr. Zamoyskiego dla zwiedzających. Jednocześnie zaznaczamy, iż wystawa „Litera – Idea i Forma”, przygotowana w przestrzeni galerii, na chwilę obecną będzie w całości dostępna wirtualnie. Serdecznie zapraszamy na stronę internetową oraz media społecznościowe Miejskiej Galerii Sztuki.

Fragment tekstu do wystawy:

Zdolność abstrakcyjnego zapisania, utrwalenia mowy i myśli jest w obiektywnej refleksji antropologicznej największym osiągnięciem i dorobkiem ludzkości. Na przestrzeni tysiącleci utylitarnej funkcji pisma nieodłącznie towarzyszy walor estetyczny pozwalający na traktowanie sztuki pięknego pisania w kategoriach estetycznych. Na kanwie dziejów sztuki pięknego pisma, mamy wyjątkową sposobność zobaczyć jak praktyczna i utylitarna wielowiekowa funkcja pisma odręcznego, kształtuje charakter i cierpliwość. Zagadnienia liternicze, projektowe i typograficzne zyskują walor intelektualny i estetyczny. Litera ma swój charakter, rytm, dynamikę. Jest sumą gestu i narzędzia. W odróżnieniu od gutenbergowskiej czcionki wyraża emocje i inwencję autora. W tym wymiarze zdaje się być romantycznym spełnieniem norwidowskiego postulatu o tym… „że piękne wchodzi, nie pytając, bramą”.

Lidia Rosińska-Podleśny

Miejska Galeria Sztuki im. Wł. hr. Zamoyskiego

(MP)