Jakość powietrza
Stopień jakości powietrza Dobra
Legenda
  Bardzo dobra
  Dobra
  Umiarkowana
  Brak danych
  Dostateczna
  Zła
  Bardzo zła
tabelka scrollowana
Czujniki GIOŚ NO2 CO O3 SO2
ul. Sienkiewicza   6.06   0   102.81   0
- - - - PM2.5 PM10 - - - - - - - -
ul. Sienkiewicza   -   14.88
Czujniki o mniejszej dokładności:
Kamieniec   2.51   3.13
Józefa Piłsudskiego   13.97   18.41
Tytusa Chałubińskiego   3.2   4.08
Zofii i Witolda Paryskich   2.86   3.91
Kuźnice   3.12   4.04
Szkoła Podstawowa w Kościelisku   0.57   0.78
Wszystkie odczyty podawane są w µg/m3
Partner: airly
Pt. 03.05 14:00
Zachmurzenie
19° / 9° zachmurzenie duże
Sob. 14:00
Zachmurzenie
18°
Nd. 14:00
Deszczowo
16°
Pon. 14:00
Zachmurzenie
16°
Wt. 14:00
Deszczowo
12°
Śr. 11:00
Deszczowo
Zdjęcie promujące Zakopane

"Spirala" Seanse 90-lecia

Wczorajszego wieczoru w kinie "Loch Cinema" w Szkole Podstawowej nr 5 w Zakopanem obejrzeliśmy polski film z 1978 roku "Spirala"- dramat psychologiczny dotykający najważniejszych kwestii czyli życia i śmierci w reżyserii Krzysztofa Zanussiego, z muzyką Wojciecha Kilara.

Na wstępie Pani Naczelnik Wydziału Kultury Joanna Staszak witając wszystkich wprowadziła w tematykę projekcji. Zaznaczyła, że w tym trudnym"filmie o umieraniu rozpaczliwym i beznadziejnym" jak nazwano „Spiralę”, Zanussi przypomniał starą prawdę, że człowiek nigdy nie jest dostatecznie przygotowany na przyjęcie śmierci.

Była to kolejna odsłona cyklu „Seanse 90-lecia”. Spora część akcji filmu rozgrywa się w Tatrach. Do schroniska „Morskie Oko ” przybywa turysta, Tomasz Piątek,mężczyzna w średnim wieku, któremu nieuleczalna choroba zniszczyła świetną karierę zawodową. Uciekł w góry ze szpitala, by w czasie samotnej wędrówki popełnić samobójstwo. Oglądamy jak ludzie ze schroniska, TOPR-owcy i żołnierze wyruszyli na jego poszukiwania.

Doborowa obsada dramatu z Janem Nowickim, Mają Komorowską i Zofią Kucówną to refleksja nad sensem życia wobec sytuacji ostatecznej - śmiertelnej choroby. "Spirala" zyskał miano najlepszego polskiego filmu o umieraniu.

Sceny w dramacie o samotności w obliczu śmierci, dokumentujące wygląd górskiego schroniska sprzed ponad 40 lat na każdym bywalcu tego miejsca zrobiły na widzach duże wrażenie. Podobnie jak akcja ratunkowa GOPR-u z udziałem śmigłowca, która przyniosła górsko – estetyczne doznania.

Na zakończenie Pani Naczelnik zaprosiła wszystkich na kolejne spotkanie za miesiąc na kolejny film „Wiatr. Thriller dokumentalny”.

(MA)