Jakość powietrza
Stopień jakości powietrza Dobra
Legenda
  Bardzo dobra
  Dobra
  Umiarkowana
  Brak danych
  Dostateczna
  Zła
  Bardzo zła
tabelka scrollowana
Czujniki GIOŚ NO2 CO O3 SO2
ul. Sienkiewicza   2.19   0   94.24   0
- - - - PM2.5 PM10 - - - - - - - -
ul. Sienkiewicza   -   4.59
Czujniki o mniejszej dokładności:
Kamieniec   0.45   0.65
Józefa Piłsudskiego   0.71   1.13
Tytusa Chałubińskiego   1.17   1.59
Zofii i Witolda Paryskich   -   -
Kuźnice   0.85   1.19
Szkoła Podstawowa w Kościelisku   3.05   3.89
Wszystkie odczyty podawane są w µg/m3
Partner: airly
Czw. 28.03 13:00
Zachmurzenie
9° / 5° zachmurzenie duże
Pt. 13:00
Zachmurzenie
Sob. 13:00
Zachmurzenie
15°
Nd. 14:00
Zachmurzenie
15°
Pon. 14:00
Zachmurzenie
17°
Wt. 11:00
Śnieg
Zdjęcie promujące Zakopane

Artyści Zakopiańscy 2020 - część I - Tytus Chałubiński - osoba


Szanowni Państwo,
Miejska Galeria Sztuki im. Wł. hr. Zamoyskiego w Zakopanem rozpoczęła prezentację artystów biorących udział w projekcie wystawienniczym „Artyści Zakopiańscy 2020" w Miejskiej Galerii Sztuki im. Wł. hr. Zamoyskiego w Zakopanem. Rozpoczynamy od przedstawienia tych artystów, których prace związane są
z osobą dra Tytusa Chałubińskiego.


Antoni Grabowski – ur. 1937 r. Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Rzeźby. Pedagog Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych im. Antoniego Kenara w Zakopanem.

Tworzy subtelne, drobne ale równocześnie pełne szczegółów rzeźby w drewnie, których głównym tematem staje się człowiek. W pracach zgłoszonych na wystawę „Artyści Zakopiańscy 2020”, artysta w nawiązaniu do osoby Tytusa Chałubińskiego, przedstawił go w kontekście wydarzeń zakopiańskich i scenerii górskiej.

Konsuela Madejska-Turska – absolwentka zakopiańskiego Liceum Plastycznego im. Antoniego Kenara. Artystka z zamiłowania i wykształcenia, ukończyła krakowski Uniwersytet Pedagogiczny. Poza twórczością poświęca się pracy pedagogicznej oraz prowadzeniu warsztatów artystycznych dla najmłodszych miłośników sztuki. Jej pasją oprócz malarstwa jest fotografia, a także poezja, od dzieciństwa pisze dzienniki. Do istnienia powołuje swoje „nowe światy” za pomocą nie tylko farb i płócien, ale także wykorzystując bardzo różnorodne materiały: przedmioty znalezione.

Od kilku lat zajmuje się także projektowaniem i tworzeniem własnej biżuterii artystycznej inspirowanej folklorem podhalańskim. Dużą inspiracją dla twórczości artystki są góry.

Artystka o pracy:

Podczas wystawy Artyści Zakopiańscy 2020, zaprezentowałam pracę pt; Pomnikowy dr Tytus. Gdy zostałam zaproszona do wzięcia udziału w tym artystycznym projekcie z radością przeczytałam o przesłaniu tegorocznej, trzeciej edycji. Postać Tytusa Chałubińskiego jest przecież nierozerwalnie związana z historią Zakopanego, które jest moim rodzinnym miastem tak bliskim mojemu sercu. Pomysł na obraz przyszedł bardzo szybko… „zobaczyłam” od razu skrzyżowanie ulic Chałubińskiego i Zamoyskiego i … królujący tam na tle lasu pomnik. Powróciły wspomnienia, gdy jako mała dziewczynka mijałam to miejsce zawsze z wielkimi emocjami. Były to wtedy dla mnie „tajemnicze kamienne postaci”, trochę jak z bajki, a rzeźby te robiły na mnie zawsze duże wrażenie. Marzyłam by usłyszeć góralskie „sabałowe nuty” i żałowałam, że„doktor Tytus” jest na tak wysokim cokole, bo nie mogłam lepiej mu się przyjrzeć z mojej dziecięcej „niższej” perspektywy…

Mój obraz odniosłam więc bezpośrednio do swoich wspomnień, uczuć, wrażliwości, która zawsze mi towarzyszyła. Połączyłam kilka materiałów: jest tam miejsce na naklejoną reprodukcję dagerotypowej fotografii z wizerunkiem dziewczynki, kserokopie zdjęć pomnika, napis sprayem od szablonu, przetworzone motywy podhalańskich rozet. Obraz jest „zlepiony” jak „zlepek” wspomnień.

Zakopane bardzo zmieniło się przez te lata „na moich oczach”, także w negatywnym znaczeniu. Przybyło galerii, niestety…handlowych zasłaniających góry, zabytki niektóre dramatycznie odchodzą w niepamięć, odchodzą pokolenia...ludzie nam bliscy.

Na szczęście pomnik Chałubińskiego i Sabały „jest na swoim miejscu”!

Mogę teraz przyprowadzać tam swojego Syna – młodego Zakopiańczyka, a ja cieszę się, że jest w tym jakaś ciągłość… Coś cennego trwa… Można się zatrzymać, usiąść na ławeczce.

Uwieczniłam więc farbami „pomnikowego króla Tatr”, by troszkę „zszedł” z cokołu do mojego malarskiego świata, zapraszając przy tym by zagościł w moich ramach, odpoczywając od zgiełku zakopiańskich ulic pełnych turystów w przyjaznej, zakopiańskiej galerii.

Małgorzata Majerczyk – urodzona w Zakopanem. Ukończyła Technikum Tkactwa Artystycznego im. Heleny Modrzejewskiej w Zakopanem oraz Szkołę Artystycznego Projektowania Ubioru w Krakowie. Absolwentka ASP w Katowicach, dyplom z Grafiki w pracowni sitodruku prof. W. Węgrzyna. Dyplom dodatkowy w pracowni rysunku i malarstwa, prof. Janusza Karbowniczka, dyplom magisterski w pracowni malarstwa prof. Jacka Rykały. Zajmuje się malarstwem oraz grafiką.

Monika Stanisławska - Pitoń – ukończyła studia na łódzkiej Akademii Sztuk Pięknych na Wydziale Tkaniny i Ubioru na kierunku Wzornictwo, specjalizacja – Tkanina Drukowana.

Artystka o swojej twórczości:

Fascynuje ją folklor góralski, śpiew, muzyka, taniec, stroje regionalne, charakter ludzi którzy tu mieszkają. Jest kronikarzem swojego otoczenia, zapisuje otaczający świat malując tradycyjnymi technikami, farbami olejnymi, pastelami, na szkle, rysując szkice tuszem, czy bardziej nowoczesnymi sposobami, traktując powierzchnię tkaniny jak duży obraz.

Jej sztuka jest figuratywna, świadomie też stara się nie podążać za nowoczesnymi trendami w malarstwie, tylko doskonalić swój warsztat. Zajmuje się rysunkiem, malarstwem, fotografią i tkaniną artystyczną. Fascynuje ją ruch, stara się pokazać go w dynamiczny sposób, stąd oprócz tematu tańca pojawiają się rysunki i obrazy pokazujące sportowców: narciarzy, tancerzy, czy biegaczy.

Od kilku lat tworzy cykl dużych portretów „Legendarni Podhalanie”, portret Wojciecha Brzegi, Bartusia Obrochty i Klimka Bachledy, które były pokazane w sierpniu 2016 w Miejskiej Galerii Sztuki w Zakopanem. Podczas Roku Witkiewiczowskiego powstała seria portretów Stanisława Witkiewicza i Witkacego. Portret Witkacego uświetnił uroczystości Urodzin Teatru Witkacego. Powstały też portrety Mariusza Zaruskiego i Heleny Modrzejewskiej.

Specjalnie na wystawę poświęconą Tytusowi Chałubińskiemu, w 2020 roku w MGS w Zakopanem, powstały portrety Tytusa Chałubińskiego, Stanisława Budza – Lepsioka "Mroza" i Jana Krzeptowskiego-Sabały.

Stanisław Stoch - ur. 1961 r. W 1982 r. ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. Antoniego Kenara w Zakopanem. Dyplom z Malarstwa uzyskał w Instytucie Sztuki w Katowicach filia w Cieszynie w pracowni Jerzego Wrońskiego i Adama Molendy. Od 2000 r. prowadzi zajęcia z malarstwa i poligrafii z niepełnosprawną młodzieżą w Polskim Stowarzyszeniu na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym – Koło w Zakopanem.

Uprawia malarstwo i rysunek. Głównym tematem zainteresowań jest pejzaż, akt i portret. W swoich obrazach wykorzystuje światło: stonowane, nastrojowe, czasem spektakularne. Czasami światło staje się tak istotne, że rozwija się w materię samą w sobie, ważniejszą niż to, co jest przedstawiane.

(MP)