Ikona wyboru języka Polski
Jakość powietrza
Stopień jakości powietrza Umiarkowana
Legenda
  Bardzo dobra
  Dobra
  Umiarkowana
  Brak danych
  Dostateczna
  Zła
  Bardzo zła
tabelka scrollowana
Czujniki GIOŚ NO2 CO O3 SO2
ul. Sienkiewicza   46.26   0   26.67   0
- - - - PM2.5 PM10 - - - - - - - -
ul. Sienkiewicza   -   54.6
Czujniki o mniejszej dokładności:
Kamieniec   64.94   87.04
Józefa Piłsudskiego   23.92   32.72
Tytusa Chałubińskiego   18.74   26.16
Zofii i Witolda Paryskich   33.69   51.72
Kuźnice   4.1   5.35
Szkoła Podstawowa w Kościelisku   0.57   0.69
Wszystkie odczyty podawane są w µg/m3
Partner: airly
Czw. 25.04 02:00
Śnieg
0° / -2° słabe opady śniegu
Pt. 14:00
Deszczowo
Sob. 14:00
Deszczowo
10°
Nd. 14:00
Zachmurzenie
13°
Pon. 14:00
Zachmurzenie
18°
Zdjęcie promujące Zakopane
Oranment

Henryk Burzec - Rzeźba

W setną rocznicę urodzin artysty

Henryk Burzec - rzeźba 

w setną rocznicę urodzin artysty

Od 13 kwietnia 2019 w Centrum Kultury Rodzimej - Willa Czerwony Dwór można zobaczyć wystawę Henryk Burzec-Rzeźba. W setną rocznicę urodzin artysty. Zaprezentowanych zostało około 30 kameralnych rzeźb pochodzących z różnych okresów artysty.

Wystawa jest jednym z wydarzeń towarzyszących 22. Przeglądowi Filmów o Sztuce 2019.

Prace pochodzą z kolekcji Connaisseur, Salon Dzieł Sztuki w Krakowie.

Komisarzem wystawy jest Lidia Rosińska-Podleśny.

Wystawa potrwa do 12 maja 2019.

Henryk Burzec urodził się 21 lutego 1919 roku w Międzyrzecu Podlaskim,  zmarł 31 października 2005 roku w Zakopanem.

Po szkole powszechnej ukończył trzyletnią rzemieślniczą szkołę stolarską w Brześciu nad Bugiem, a następnie w roku 1936 rozpoczął naukę w Szkole Przemysłu Drzewnego.   

W zakopiańskiej szkole przyswoił sobie solidne podstawy rzemiosła rzeźbiarskiego.

Po zakończeniu wojny rozpoczął studia na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Jego profesorem rzeźby był jeden z najwybitniejszych polskich rzeźbiarzy prof. Xawery Dunikowski. Pod okiem profesora Henryk Burzec nie tylko miał okazję doskonalić swój kunszt rzeźbiarski, ale przede wszystkim rozwinął się i dojrzał artystycznie. Szczególnie nobilitująca okazała się współpraca z samym mistrzem Dunikowskim m. in. przy głowach wawelskich oraz przy powstawaniu Pomnika Powstańców Śląskich na Górze Św. Anny.

Po ukończeniu Akademii zamieszkał na Śląsku, gdzie w miejscowości Rydułtowy w ognisku plastycznym był instruktorem rzeźby.

W 1954 roku rozpoczął pracę na stanowisku nauczyciela rzeźby w zakopiańskim Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych. Jako nauczyciel w zakopiańskim liceum pracował przez dwa lata.

W latach sześćdziesiątych Henryk Burzec zajął się sztuką plenerową i wykonał kilka rzeźb dla Mielca: „Miotacz”, „Biegaczki”, „Lot”, „Radość życia”, „Tancerka”.

W latach siedemdziesiątych powstały kolejne plenerowe rzeźby w żelbetonie: w Zakopanem „Orbity”, „Baca” oraz płaskorzeźba na ścianie budynku UMZ „Pegaz”. Z kolei w Łodzi powstały rzeźby plenerowe: „Owoc”, „Pocałunek”, „Taniec”, „Wakacje”, „Koszykówka” i „Wiosna”.

Począwszy od lat siedemdziesiątych Henryk Burzec wykonał w drewnie szereg rzeźb kameralnych, które prezentował w autorskiej galerii, prowadzonej przy ulicy Piaseckiego 14 w Zakopanem. Obecnie rzeźby te mieszczą się w MOK w Międzyrzecu Podlaskim.

Tworzenie było dla Henryka Burzca nie tylko wyrazem osobistej ekspresji artystycznej, ale także formą dialogu ze światem zewnętrznym. Miał szesnaście wystaw indywidualnych w Polsce oraz brał udział w dwudziestu siedmiu wystawach zbiorowych w kraju i za granicą.

Odznaczony najwyższą Złotą Odznaką ZPAP za szczególne zasługi dla sztuki oraz znaczący wkład pracy społecznej na rzecz artystów plastyków.