Nim słowiki i skowronki stracą głos i umilkną...

„Ochrona przyrody, a więc i Tatr jest problemem humanistycznym. Rozpatrywać ją trzeba w kategoriach ludzkich z całą jej zawiłością. (…) Odbijają się dramatyczne starcia postaw zbiorowych na innych płaszczyznach, bardziej może wyraziste tu – kto wie czy nie bardziej niszczycielskie. Patronuje mi przekonanie, że ideałem jest czysta przyroda w opozycji do cywilizacji, a kultura powinna podporządkować cywilizację naturze.” Stefan Chałubiński „Punkt widzenia” Ład 10 (235) 9. III. 1996

Najnowsza wystawa czasowa Muzeum Tatrzańskiego przybliża problem wymierania gatunków i jego wpływu na człowieka. Szczególne miejsce poświęcono możliwym formom ochrony przyrody i osobom zasłużonym w tym kontekście dla Tatr.

Już pierwsi wielcy uczeni zakochani w Tatrach dostrzegali piękno, ale i problemy związane z ochroną środowiska naturalnego regionu. Do grona tych osób możemy zaliczyć Tytusa Chałubińskiego, Jana Gwalberta Pawlikowskiego czy Mieczysława Limanowskiego. Choć są to postaci urodzone w XIX wieku, a ich sposób patrzenia na przyrodę znacznie odbiega od dzisiejszych standardów, to problemy o których pisali są nadal aktualne.

Twórcy wystawy podjęli się swojego zadania z programową konsekwencją, organizując aranżację zgodnie z zasadami zero waste.

Autor scenariusza: Marcin Warchałowski

Aranżacja plastyczna wystawy: Marcin Rząsa, Magdalena Ciszewska-Rząsa

Wernisaż wystawy: 1 sierpnia 2021, godz. 14.00

Muzeum Tatrzańskie. Willa Koliba
Zakopane, ul. Kościeliska 18

Źródło: Muzeum Tatrzańskie

(APM)